| |
:: Þvaðurveita geimVEIRU :: Forsíða | e-mail | Skoða gestabókina | Skrifa í gestabókina | | |
:: föstudagur, febrúar 28, 2003 :: Ég sms-aði á söngkennarann til að athuga hvort hún yrði heima í dag, því ég væri með smávegis tilheyrandi krílinu hennar. Þá sagðist hún vera að heiman, og að hún myndi byrja að kenna aftur 17. mars. Sem er gott og blessað, en ég var að spá hvort hún sé svona brushing me off og vilji bara að ég láti hana hafa þetta þá eða eitthvað. Kannski var hún bara að láta mig vita hvenær hún kemur aftur eða eitthvað, en ég er hálfspæld ef ég fæ ekki að afhenda krúttfötin fyrr, ég keypti nefninlega svona gjafapoka í gær og allt og er hálffeimin við að vera að þessu in the first place.:: fimmtudagur, febrúar 27, 2003 ::
Ég gleymdi að blogga um flipp mitt í Osh-Kosh í USA. Ég keypti geðveikt sætt dress á kríli söngkennara míns bara svona upp á djókið. Ég er að spá í að fara með þetta bráðlega. Það var eins og allt - ótrúlega ótrúlega ódýrt m.v. hérna, síðan er svo gaman að skoða í svona búðum, maður á aldrei erindi í svoleiðis. Ein snilld úr Baltimore ferðinni var að í hráslaganum var ákveðið að taka stuttan sightseeing hring bara með leigubíl, bara svo maður væri búinn að sjá yfir. Fengum við þá þennan líka fína Indverja sem búið hafði í Baltimore í tæpt ár og las með alveg heavy indverskum hreim bara á öll skiltin sem við sáum hvort sem var... ég var alveg að springa úr hlátri fyrst, enda vissi hann greinilega mjög lítið um borgina en gerði eins og hann gat blessaður. Hann sagði að það væri mjög margt fólk á Indlandi, allt of mikið fólk, ekki miklar fréttir þar semsagt. Á leiðinni út fékk ég síðan að beita pólitískum fimleikum þegar hann spurði okkur hvort Íslendingar vildu fara í stríð við Írak. Ég kvað það bara mjög umdeilt efni, vippaði mér út og fór og fékk með Budweiser af krana. Já, jet-lag segi ég.:: miðvikudagur, febrúar 26, 2003 :: Ég verslaði, sem dæmi um tónlist sem ég uppgötvaði bara í gegnum muzik.is sálugu 7 diska núna úti bara út á kynni mín af henni þarna, meira að segja þrjá með Brooklyn Funk Essentials sem ég hefði aldrei kynnst nema þarna inni. Það er gott og blessað að velja eigin tónlist ofan í sig, en það er enn skemmtilegra að hafa fjölbreytnina inni í þessu, ég er þegar farin að sakna Loop Troop og íslensku rapplaganna misgóðu, hvar annars staðar heyrir maður Jagúar spilaða við hliðina á Depeche Mode, L.L. Cool J og Jill Scott, með sænsku og íslensku rappi í bland við amerískt hip-hop? Hvar ? Hvar? Ég kemst ekki yfir það að muzik.is sé dáin. Þessi stöð var það skemmtilegasta sem gerst hafði í útvarpsmálum síðan frelsi var gefið til fjölmiðlunar, núna er meðalmennskan búin að valta yfir hana líka og mestu útvarpsaular landsins búnir að eignast rásina. Ég er svakaspæld, nú er ekkert til að hlusta á í vinnunni, ekkert til að hlusta í bílnum. Meira vesenið. Meiri vitleysan. Meiri spælingin.:: þriðjudagur, febrúar 25, 2003 :: Jibbí, ég er komin heim... með jet-lag dauðans og þunga tösku. Ferðin gekk mjög vel, þetta varð mikill afslöppunar- og verslunartúr, ég fékk á mig ýmislegt sem mig hafði vantað ansi lengi. Ég fékk bómullarboli og skyrtur undir peysu og þrælfínan jakka fyrir sumarið - já og kremið mitt líka. Síðan stóðst ég ekki mátið og verslaði slatta af geisladiskum s.s. nýja Groove Armada diskinn og einn sem ég stóðst ekki, sem er með Ellu Fitzgerald live á Nice jazzhátíðinni sem ég fer á í sumar, síðan fann ég þær tvær DVD sem mig hefur helst langað í til eignar, T2 og Matrix á helmingi lægra verði en hér heima. Það er alveg út í HÖTT hvað allt er miklu ódýrara þarna. Sem dæmi: Fyrir 130 dollara fékk ég 13 flíkur, boli, skyrtur o.fl. allt alveg fín föt bara sem ég á eftir að nota mikið. Ég gerði allavega súperkaup þarna. Hótelið okkar var mjög flott, við fengum óvænt extra flott herbergi, svona hornherbergi upp á 10 hæð þannig að það var geðveikt útsýni og mjög rúmt um mann. Það var ansi kalt úti og mjög rakt svo maður fékk hroll mjög fljótt, en veðurspár stóðust alveg og það fór hlýnandi með hverjum deginum. Mér fannst borgin ekkert mjög falleg samt, óttalega hrá og nokkrir ansi dauðir punktar alveg í miðborginni, verið að endurnýja mikið og búið að rífa og rýma lóðir svo þetta skánar örugglega eftir einhver ár, en mér fannst t.d. nokkuð slappt að sjá svona yfirgefin verslunarhúsnæði við hliðina á Burger King stað sem var líka lokaður svona alveg ofan í miðborginni - eitthvað svona sad ástand þarna að þessu leyti og ekki mjög spennandi. Hins vegar var gaman að sjá Inner Harbor svæðið, við fórum á Philip's Seafood Restaurant og þar smakkaði ég ágætis krabbakökur, en ég var ómögulega í stuði fyrir að borða heilan krabba sem líka var hægt þarna. Ég prófa það bara næst. Maginn á mér var í mesta jet-lagginu svo ég lagði ekki í að fá mér ekta ameríska prime-rib nautasteik, uppáhaldsmatinn minn, hálfgerð spæling svona eftir á, en það verður bara eins og með hitt... ég fæ mér svoleiðis næst bara. Jæja nú þarf ég að fara að drífa mig í sturtu því ég þykist ætla í söngtíma núna. Hey já, ég fékk versta flugvélamat sem ég hef nokkurn tímann fengið í fluginu áðan, svona ótrúlega þurra gúmmíkjúklingabringu með gráu ofsoðnu grænmeti og æpandi gulum grjónum. Vá hvað hann var vondur. Maturinn úr Flugleiðaeldhúsinu er nú alveg fínn finnst mér yfirleitt, en ekkert æðislegur, en ég saknaði hans sko þarna. Jæja best að hlusta á nýja geisladiska og drífa sig í sturtu.:: miðvikudagur, febrúar 19, 2003 :: Núna er bara 24 tímar í útför. Nei, ekki útför og jarðsetningu (well vonandi ekki allavega) heldur útför til Bandaríkjanna. Ég fór í að redda dölum, nei ekki Dölunum, heldur Bandaríkjadölum. Ég, sem á ekki bót fyrir boruna á mér tók peninginn út af VISA kortinu til að fullkomna vitleysuna.:: þriðjudagur, febrúar 18, 2003 :: Ég er tækjafrík dauðans! Það virkaði! Það hætti að snjóa! Gleðileg jól! Haloscan virkar ekki, þetta er meiri vandræðasíðan. Hefur lítið verið til friðs undanfarið. Allavega guys sem viljið kommenta, gæti verið gáfulegt að taka kópíu áður en þið reynið að senda, ég er búin að kommenta út um allt og ekkert skilað sér inn, það finnst mér alveg ferlega fúlt. It's official:: mánudagur, febrúar 17, 2003 :: Whut?!? Það er alveg merkilegt að mér virðist alveg fyrirmunað að skoða blogg í heimatölvunni, ég held að það sé Nortoninn sem er eitthvað ósáttur, ég er búin að prófa allskonar stillingar en ekkert gengur, ég fæ bara bloody auglýsinguna efst og ekki meir. Sucks ass.:: föstudagur, febrúar 14, 2003 :: Í gær fann ég á mig voða sæt pils, eitt grænleitt með mynstri og hitt svona svart með bleikum blómum! Ég var ekkert smá ánægð að eignast einu sinni semi-kvenlegar flíkur. Sumarfílingurinn var allsráðandi og ég horfði á Sex and the City í blómapilsi og hælaskóm, mjög viðeigandi. Í kvöld verð ég enn einu sinni að finna mér eitthvað til áts, ég held ég sé hætt að nenna að borða þennan kjúkling. Hann þjónaði sínu hlutverki samt mjög vel, ég endaði með að borða þrælgóða samloku úr afgangnum sem var svona: Ein ný brauðsneið með Maille Dijon mayo, salati, fínt skornum rauðlauk og kjúkling, toppað með ristaðri brauðsneiðmeð örlitlu venjulegu mayonesi. Þetta jafnaðist á við aðkeypta massadelí samloku, svo ég átti ekkert bágt að borða svoleiðis í kvöldmat aftur og aftur. Jamm ég á þetta til. Ég get alveg eldað líka. Ég er samt miklu flinkari í að borða. Meistari jafnvel. And pigs flew:: fimmtudagur, febrúar 13, 2003 :: Ég er ótrúlega oft langt á eftir í að fíla tónlist. Ég var að uppgötva RedHotChiliPeppers ca 3 árum á eftir flestum, sama má eiginlega segja um U2 á sínum tíma, að vísu er ég stundum langt á undan öllum öðrum sem ég þekki t.d. með Erykah Badu, Jamiroquai og Jill Scott. En undanfarið hef ég verið að uppgötva WAY OLD stuff sem er snilld, búin að uppgötva Roni Size, Thievery Corporation og Dj Shadow sem dæmi, en surprise aldarinnar hjá mér er samt eiginlega að vera farin að fíla hljómsveit sem ég hef vitað af síðan ég var 10 - 11 ára en aldrei fílað. Freaked me out for years reyndar, því meðlimirnir eru undarlegir útlits, sér í lagi einn þeirra sem náði að fríka mann út meira að segja á þeim tíma þegar maður var með BRAVO plaköt af mönnum með sítt að aftan og varagloss upp á veggjum. Núna veit ég meira að segja að hann heitir Martin Gore, og er bloody genius. Hann má alveg vera spúkí og ljótur fyrir mér, en djöfull hefur hann samið mörg solid lög. Ég er farin að fíla Depeche Mode. Núna er spurning að setja alla sem ég fíla í eitt allsherjar rehab, djöfull hafa margir verið í, eða eru í, dópinu. Depeche Mode skal sko passa sig því ég yrði illa pissed ef ég fengi ekki meiri tónlist frá þeim. Nógu sárt er að sjá Jamiroquai vin minn vera að missa allt niðrum sig. Ég verð überreið að sjá svona geðveika talenta drulla yfir sjálfa sig með svona vitleysu. That said, þá finnst mér alveg kostulegt að horfa á the Osbournes. Sjá Ozzy sitja með riðu, skjálfta og dautt augnaráð en húmor dauðans: "It could be worse. I could be Sting!" Jæja, nú er ég búin með 1/6 uppsagnarfrestsins, en er lítið sem ekkert búin að leita að vinnu. Ég hef lesið svona auglýsingar á netinu, en engin þeirra hefur heillað mig one bit. Ég get alls ekki hugsað mér að vinna við bókhald eða talnaafstemmingar, það hefur verið hluti af mínu djobbi en sá leiðinlegasti oft á tíðum, ég veit ekki hvurslags djobb gæti verið þarna úti fyrir fólk eins og mig, en ég vona að það sé rétt sem ég heyrði eitthvað ráðningarstofulið segja að leitað væri að fólki með reynslu frekar en nýútskrifuðu úr háskóla. Þ.e.a.s. ef ekki var meint þá fólk með bæði háskólamenntun og reynslu. Síðan náttúrulega veit maður ekki hvað meint er með "reynslu". Ég hef margþætta en samt frekar mikið sérhæfða reynslu, sérhæfða á sviði sem ég er ekkert viss um að mig langi endilega að starfa við, eða að ég fengi starf við hæfi í. Ég hef séð auglýst eftir fólki og óskað eftir eiginlega bara litlum hluta af því sem ég hef verið að starfa við. Ég gæti ekki hugsað mér að fara að takmarka það sem ég hef verið að gera og lært við að vinna allan daginn við 1/15 af því sem ég gæti starfað við. Það er kostur að koma úr litlu fyrirtæki hvað þetta varðar, að maður hefur fengist við svo fjölbreytta hluti. Heilinn á mér myndi dofna upp við að vinna t.d. bara við að svara í símann eða eitthvað. Það er ekki nóg að vera rosalega góður í einhverju til að maður eigi að starfa við einmitt það. It's not just "being really, really, really, ridiculously good-looking...." (arg Zoolander cracked me up) - ég hef oft fengið hrós fyrir símsvörun en holycrappola að ég myndi vilja vinna einungis við það. Jamais! Talandi um waste of brainpower. Well, ef það verður það eina sem ég get fundið verð ég að lýsa mig gjaldþrota og fara í háskóla.:: miðvikudagur, febrúar 12, 2003 :: Glamour attack of death - nýtt stuff frá Chanel Ég er alveg búin á því af svefnleysi og slappheitum þetta veður virðist alltaf vera háværast á nóttunni þegar ég ætla að sofa. Í gærkvöldi batt ég niður grillyfirbreiðsluna með forláta sippubandi sem ég fann í þvottahúsinu. Annars hefði ég vel trúað henni til að vera komin lengst út á haf og jafnvel grillið með. Ég er með nákvæmlega zero drive núna. Í gær eldaði ég mér samt mat. Hvernig eldaði ég mér, spyrðu? Ég nuddaði kryddi á kjúkling og henti inn í ofn. Drattaðist svo til að kíkja á hann eftir 70 mín og ákvað að hann væri tilbúinn og át. Með hverju, spyrðu? ENGU. Af hverju ekki, spyrðu? Af því að ég NENNTI ekki að búa mér neitt til með. Síðan í munchie kasti með sjónvarpinu boraði ég Cheerios upp úr kassanum. Ef ég var ekki bloody epiphamy of spinchterhood í gær, bíðið þá eftir því þegar ég í kvöld ( og væntanlega líka annað kvöld) borða þennan sama kjúkling áfram upphitaðan, með engu meðlæti, nema ég geti mannað mig upp í að opna dós af niðursoðnum maís til að hafa með. Í kvöld, þar sem húðin á mér er officially farin í spað verða einhverjar neyðaraðgerðir á fegrunarsviði framkvæmdar. Í kvöld mun ég því læra heima, éta þennan upphitaða kjúkling, fara í massíva húðhreinsun og lapparakstur, og glápa á ER. Ó já, talið bara við mig um glamúr.:: þriðjudagur, febrúar 11, 2003 :: Well allt leysist af sjálfu sér. Á föstudaginn tékkaði ég á kreminu, en það var ekki til. Problem solved. Ég fór um kvöldið síðan á þrælskemmtilegt djamm með FÍH nemum en passaði mig á því að vera þæg og fór snemma heim að sofa. Á laugardagsmorguninn var ég nefninlega tilraunadýr niðrí skóla, þar sem kennaranemar fengu að spreyta sig á að stýra rokksamspilshóp. Fyrst voru tekin tvö lög sem kennarar stýrðu, eitt æfingalag og síðan gamalt Doobie Brothers lag, Long Train Running. Það fylgdi sögunni að það lag hefði verið stranglega bannað á Gauknum í den vegna ofspilunar, en það var þrælgaman að syngja það þótt maður eiginlega æli þegar þetta er spilað á rotnu útvarpsrásunum. Síðan fylgdu kennaranemarnir með mjög skemmtileg lög líka. Þetta var svo aftur á sunnudagsmorguninn. Þá lenti ég í þeirri athyglisverðu reynslu að syngja Guns 'n Roses lag, að syngja Sweet Child of Mine á fullu blasti kl. 10 á sunnudagsmorgni er eitthvað sem ég er að hugsa um að gera röddinni minni ekki aftur óupphitaðri. Þetta var samt svakafjör, ég væri mikið til í að vera í svona workshop bara reglulega. Á sunnudaginn kláraði ég síðan transcription verkefnið fyrir tónheyrnartímann. Það gekk mjög vel, en tók ógeðslega langan tíma, enda var þetta eiginlega tvíþætt hjá mér, annars vegar nótnauppskriftin og síðan það að ég álpaðist til að setja allt upp í Sibelius.:: föstudagur, febrúar 07, 2003 :: Tough logic vs vanity dilemma The revolution will not be televised.:: fimmtudagur, febrúar 06, 2003 :: Ó já, dómur Héraðsdóms ekki aðeins staðfestur heldur þyngdur, Árni Johnsen dæmdur til svartholsvistar í 2 ár.
Ég mun um helgina verða tilraunadýr kennaradeildar FÍH í svona workshop sem þau fara í hjá Jóni Rafnssyni bassaleikara. Alltaf gaman að vera tilraunadýr. Já og í andleysi menntaskólaáranna fór ég í svona áhugasviðspróf, því ég hafði áhuga á öllu og engu. Þar skoraði ég mjög undarlega, fékk mjög almennt skor og virtist hafa víðtækan áhuga á öllum fjandanum. Síðan kom úr þessu svona starfsheitasamanburður þar sem ég skoraði hæst í: Útfararstjórn (úff), kírópraktík (úff+úff) og í að vera Navy-officer (sem ætti örugglega við mig), og er í samræmi við persónuleikaprófsútkomuna mína úr prófinu þarna sem ég linka í til vinstri. Kannski er það að mín persónutýpa er fámennasti flokkurinn, ástæðan fyrir því að ég fann mig ekki í skólanum, í það minnsta hef ég ekki oft hitt fólk sem mér finnst hugsa svipað og ég. Ég var að lesa andleysisblogg hjá Ernu og það rifjaði upp fyrir mér hvernig öll menntaskólaárin voru hjá mér. Mér leið ömurlega í menntaskóla, ég eltist við að fara í bekkjakerfi til að kynnast fólki þar sem ég var að koma utan af landi, til þess eins að lenda fyrsta árið í bekk sem einungis 30% krakkanna héldu áfram upp í næsta bekk, næsta vetur lenti ég í algerlega nýjum hópi, og enn öðrum á þriðja árinu að ég fór í bekk sem var ekki sundurlaus og hélst saman út námstímann, fullur af fínum krökkum en samt náði maður ekkert að kynnast þeim að ráði, enda þau þegar búin að mynda tengsl sín á milli t.a.m. um haustið var búið að frátaka öll sæti nálægt stelpnahópnum, svo ég sat ein aftast í strákahóp og fílaði mig slétt illa. Ég sé enn þann dag í dag svakalega eftir því að hafa ekki farið í annan skóla sem ég hefði einnig léttilega komist í, eina sem ég tek með mér frá þessum árum er að lífið er of stutt til að vera í þunglyndi og kvíða yfir markmiðum sem maður er ekki einu sinni viss um að maður vilji ná og koma sér ekki fram úr rúminu. Ha ég, mæta seint í skólann?? Skil ekki stundum hvernig ég komst fram úr rúminu. Ég sé ekki eftir því að hafa bara gert það að markmiði mínu eftir menntaskólann að vera "happy" í því sem ég væri að gera, eina sem ég upplifði "happy" tengt skólanum var að ég mannaði mig upp í að taka þátt í söngvakeppnum og gekk sæmilega, svo ég ákvað bara eftir skólann að tékka betur á söngnum. Núna þegar maður horfir fram á að missa vinnuna, fer maður að spá í öll þessi "if onlys". Ég t.d. valdi skólann sem ég valdi fram yfir þann sem ég hefði líklega átt að fara í, vegna eðlisfræðikennslunnar í honum, þar sem stefnan eftir grunnskóla var á flug, læknisfræði eða get this: sound engineering. Nema að þá vissi ég ekki nafnið yfir það, en vissi að ég þyrfti örugglega eðlisfræði í það, hana var ekki hægt að komast í fyrr en á 3. ári en þá var ég endanlega búin að missa móðinn. Eðlisfræði er eina fagið sem ég síðan féll í á stúdentsprófinu. Ég er búin að vera á leiðinni í mörg ár að taka eðlisfræði utanskóla bara út á þrjóskuna og til að bæta fyrir þessa vitleysu alla, fyrir utan að það væri gaman. Ef ég væri ekki í tónlistarnáminu hefði ég gert það í haust, kannski maður tékki betur á þessu í ár - or not.:: miðvikudagur, febrúar 05, 2003 :: Ég er komin upp í 150 unit hjá SETI og er þá í 367. sæti yfir Ísland, af 4.234.261 notendum er ég í 571.058. sæti og er búin með fleiri unit en 86,461% allra notenda. Skyldi maður fá frítt nám í Berkeley eftir 1000 unit? "I don't wanna swim forever, I don't wanna fight the tide.":: þriðjudagur, febrúar 04, 2003 :: Þá sem vantar hálsbólgu geta fengið mína ódýrt, jafnvel ókeypis. Eftir að eyða vel rúmlega matartímanum mínum í að fylla út einhvers konar skráningarform á lista hjá ráðningarstofu, gekk ekki að senda upplýsingarnar inn. Internal server error. Ég hefði haldið að það væri pirrandi að missa út svona heillangt blogg eins og sumir hafa gert, en þetta er sko mother of all pirrings.:: mánudagur, febrúar 03, 2003 :: Það er nefninlega það. Amazon.com segir að það sé að koma ný plata með Massive Attack. Síðan er nýkomin ný Groove Armada plata út, ég þori nú ekki þrátt fyrir lága gengið að panta neitt samt.:: sunnudagur, febrúar 02, 2003 :: Jibbí kóla
|
|