:: Þvaðurveita geimVEIRU ::

:: mánudagur, febrúar 19, 2007 ::

Ég hélt matar- og kokteilboð í gær. Til mín komu Priya hawaiíska, Niklas sænski og hin portúgölsku Nuno og Sónia. Ég eldaði silung með grænmeti í ofni sem heppnaðist þrælvel alveg, salat með og soðnar karpöllur svo fengum við okkur caipirinha, sem er brasilískur kokteill, ekki ósvipaður mojito en gerður með sérstöku brasilísku rommi cachaça (sem bragðast ekkert eins og romm), lime og hrásykri. Við kjöftuðum og horfðum á gítarhasar á Youtube (Niklas og Nuno gítarkaddlar) og hlustuðum á tónlist (í nýju hátölurunum, þvíííílíkur munur sko).

:: geimVEIRA:: kl. 17:13:: [+] ::
...

Sexy Back

Tónleikarnir á þriðjudaginn voru vægast sagt frábærir. Justin Timberlake massaði þarna rosalegt show án þess að missa frá sér feilnótu. Þetta var rosaupplifelsi bara, strákurinn í fantaformi, hann spilaði í 3 tíma, með einu stuttu hléi (þó það nú væri að maðurinn skipti um föt eftir að skrattast non-stop þarna dansandi á fullu). Segið hvað þið viljið um Timberlake, en það verður ekki frá honum tekið að geta sungið og dansað!


Showið var rosalega flott og bara öll lög sem maður hefur hlustað á með honum tekin sveimérþá, mörg í nýjum svölum útsetningum. Ég var mjög heppin með sæti, var á sjötta bekk og sá frábærlega vel. Það voru 4 bakraddir 6 dansarar og tíu manna band og allir unnu fyrir pjéníngnum sínum og vel það. Mér fannst production svo flott á þessu öllu já og ég er mjög impóneruð að gegn vana í þessum bransa var hávaðinn bara akkúrat réttur, ég tók með mér eyrnatappa*) og allt, en þurfti aldrei að nota þá.
Það var mikil ást í húsinu, áberandi fjölmennari kvenþjóðin (auðvitað) en það var svo frábær stemming, að Justin tók 2 uppklappslög.

En ástin hélt áfram og áfram og endaði með að hann kom einn upp aftur á sviðið í nærbolnum og með Stanley mug, þakkaði kærlega fyrir sig og sagðist elska okkur voða mikið (ég get svo svarið að mér sýndist hann klökkna, en ég er ekki viss...) lofaði að koma til Boston aftur og svo tók hann aukalag einn á píanóið. Hann á alla velgengnina þessa dagana skilið og ég mæli hiklaust með að allir skelli sér á Justin Timberlake tónleika sem þess eiga kost. Mig langar eiginlega aftur fljótlega :)

Hér eru myndir sem ég tók.


PS. Já og ég missti af Pink... hún hefur líklegast spilað bara í klukkutíma... ég komst ekki fyrr en ég sá ekkert eftir því - maður var bara úrvinda í framan að brosa svona lengi hringinn.

*) Ég fór einmitt í heyrnarrannsókn hjá Northeastern University á miðvkudaginn til þess að fá mér "tónlistarmannaeyrnatappa". Það var tekið mót af eyrnagöngunum og svo eftir tvær vikur fæ ég súperspes kúl tappa sem deyfa um -15dB en jafnt yfir tíðnisviðið, svo "soundið" breytist ekki. Þetta er víst tær snilld og hugsað þannig að maður geti notað þetta í performance.

:: geimVEIRA:: kl. 03:12:: [+] ::
...

Hæ hæ krúttfyglin mín!

Óttalega hefur verið erfitt að komast í blogggír, það er nú meira! Ég biðst forláts. Mér leiðast letiblogg, þetta er engin frammistaða.

Ég fór á masterclass og tónleika með Marcus Miller 8. desember s.l. með honum léku nemendur úr skólanum og tók bekkjarsystir mín hún Patricia, People Make the World Go 'Round" og brilleraði alveg, þetta var feiknafjör alveg. Ég sá líka "Singer's Showcase" tónleika í Berklee Performance Center, það voru ægilega Júróvisjónlegir tónleikar fannst mér og samsinntu mínir evrópsku vinir því, dáldið fyndið að upplifa þannig fílíng hérna.

Ég hef kynnst Nuno og Soniu betur undanfarið, við höfum farið út að borða og í bíó og allskonar. Þau eru frábær og gott að eiga Nuno og Priyu, sem er blómarós frá Hawaii, að, en þau eru bæði nemar einni önn á undan mér í MP&E.

Ég og Priya sæta. Hún er ALLTAF með blóm í hárinu :)

Já, ég ætlaði að segja betur frá þessu bloggleysi. Ég var sumsé komin í óttalegt burnát þarna í nóvember. Svaf illa, var komin í rugl með þetta alveg og námið vannst ekki nógu vel hjá mér þar af leiðandi. Ég var með tvö fög sem voru svo frek á tíma, annars vegar Groove Writing og hinsvegar tónheyrnin. Í Groove Writing þurfti maður að skila inn yfirleitt tveimur stuttum útsetningu fyrir rhythmsection í mismunandi stílum á viku. Þessu var skilað á tölvutæku formi, nóterað á pdf (gert í Finale) og lagið á .aif/.mp3 sequencað og loopað í allavega 30 sekúndur, síðan hlustaði bekkurinn saman og maður fékk komment. Þetta fag var rosaskemmtilegt, en boy oh boy hvað fór rosalegur tími í að læra á forritin og þetta allt. Nóg var að læra hvað maður þurfti að gera til að skila inn partido alto grúvi t.d. en maður varð að læra á Finale, Garage Band, Reason og guðmávitahvað til þess að geta skilað þessu skikkanlegu. Svo heilu næturnar fóru í að nördast í hinu og þessu t.d. í að finna rétta hi-hat soundið, fá Finale til að leyfa mér að fiffa til midisound, gera drum map í Finale því Berklee er með sinn standard á nótnaskrift fyrir trommusett o.s.frv. o.s.frv. Þetta fag varð því að voðalegu tarnafagi, maður var stundum dáldinn tíma að komast í skapandi gírinn, og þá var maður í fokki, því tæknilega hliðin tók svo langan tíma að komast inn í... anyways þetta var erfitt en gaman. Síðan var það tónheyrnin, en á síðustu önn var ég með tónheyrnarkennara sem lét okkur taka próf VIKULEGA og það UTAN kennslutíma. Ég var því með hitt megastressið - yfirleitt þokkalega krumpuð og ekki í stuði, þetta allt kom náttúrulega niður á flestu öðru svo einkunnirnar guldu fyrir skipulagsleysið og stressið. Já og ofan í þetta var ég náttúrulega að undirbúa finals í hinu og þessu... t.d. var samspilsfænalið mitt að RAPPA... múhahahah (það var stuð) Uziel spilaði með mér í söngprófinu, já og ég kom fram á öðrum Berklee tónleikunum mínum og lék þar á djembé með "Music of Guinea" hópnum mínum, það var stuð líka :) Já sumsé heilmikið stress en mikið stuð líka.

Einkunnirnar já; ég læt þær flakka að venju, núna er ég dottin af þessum "Dean's List" held ég alveg örugglega, munar samt ekkert voða miklu. Allavega voru einkunnirnar jafnari yfir allt en ég átti von á. Var hærri en ég bjóst við í tónheyrn allavega.

Private Instruction: B
Vocal Improv in Jazz Idiom: A-
Tónheyrn: B+
College Writing 2 Lit. Themes: A
Groove Writing: B+
Samspil: A
The Music of Guinea: A
Hljómfræði: B+

Term GPA: 3,575 sem þýðir 8,94 í meðaleinkunn annarinnar. Í heildina (með hinum önnunum er "Cumulative GPA" hjá mér 3,677, (eða 9,19) en maður þarf að hafa yfir 3,6 til að vera á þessum Dean's List. Ég held það sé fyrir önnina, svo ég held ég sé ekki þar inni í þetta sinn. Ég var annars farin að fá þetta óeðlilega mikið á heilann, og tek stefnu á að læra og hafa gaman af því en ekki strumpast alveg yfir um út af einkunnum.

Ég fór heim um jólin, lenti í seinkun og rétt náði á Jómfrúna á Þorláksmessu. Jólin voru sérlega afslöppuð og næs. Mér tókst sem fyrr ekki að slappa af almennilega var alltaf voðalega óróleg eitthvað eirðarlaus, fannst ég vera að svíkjast undan alltaf hreint, en það er eitthvað sem ég þarf alvarlega að tækla. Ég hitti fjölskylduna og vinina, sá Nettettinn og fleiri spila á tónleikum, hitti sófadýr á mjög skondinn hátt í biðröð, rifjaði upp kynnin við 101 og fékk mér Hlöllabát á krítísku mómenti, fór í afmælis- og áramótateiti, hitti góðar konur í lunch og brunch og fór í síldarveislu til Ingu frænku og norður til foreldra minna líka. Svo ég gerði nú bara heilmargt. Svo kom ég aftur út 15. jan. og hitti þá strax um kvöldið Nuno og Soniu og fleiri Berkladýr.

Skólinn er núna kominn á aðra viku, svo ég hef prófað alla tíma og er þegar búin að vera í 4ra tíma stúdíóverkefni að fikta í mækum fyrir eitt fagið í MP&E (sem Music Production & Engineering er kallað dagsdaglega), búin að þurfa að mæla herbergið mitt og reikna út viðbúnar vandamálatíðnir, skrifa skýrslu um effecta í pródúseringu á lagi, bara tómt stuð. Svo er ég að syngja Bach í einkatímunum sem nú eru loks orðnir klukkutíma langir þar sem ég er í performance major, og svo er ég komin í rokksamspil, en ég álpaðist til að skrá mig óvart í "progressive rock" samspil (við erum að tala um að ég vissi EEEEEKKERT hvað það er). Nuno sem er svo elskulegur alltaf hreint, tók mig í kennslustund og ég fékk allskyns rokk á iPodinn hjá honum, núna er ég sumsé að syngja í Yes lagi sem heitir "South Side of the Sky", það veit á gott að það eru taktbreytingar í því, en iðulega er þær að finna í lögum sem ég hef fílað í gegnum tíðina.

Ég og Claudia Calliano, hún er frá Sviss, við fórum í pool um daginn, kærastinn hennar er líbanonsk-úkraínskur Kani sem er með mér í bekk í MP&E.

Síðustu helgi fór ég og tékkaði á North End í fyrsta skiptið. Engin frammistaða hjá mér að skoða Boston, ég veit það breytist kannski núna þegar maður hefur fólk til að fara með og svona, en ég fékk hádegismat á ítölskum stað og verslaði síðan helling af grænmeti á útimarkaði fyrir skít og kanil, ekki spurning að maður fer þangað aftur.

Æi ég verð að segja allt sem ég fékk þetta er svo magnað: 2 litlar öskjur af bláberjum, rauða papriku, 1,5 kíló af kúrbít, 5 hvítlauka, 5 sítrónur og 6 lime og þetta kostaði allt samtals 6 dollara, yfirhöfuð kostar allt þarna 1 eða 2 dollara, og maður fær haug af dóti. Zucciniið (4 stk.) var t.d. á 2 dollara!


Ég verslaði mér stúdíómónitora um daginn. Fyrir valinu urðu Wharfedale Diamond Pro 8.2 en þeir fengu allt í lagi dóma og þykja góðir fyrir verð. Ég er voða ánægð bara, allt annað að hlusta á tónlist í almennilegum hátölurum, og nauðsynlegt fyrir skólann, en núna þarf maður að hlusta allt öðruvísi. Núna er það út úr fasa hlustun og allskonar kreisíness sem maður er að nördast í, voða stuð.

Á morgun fer ég svo á Justin Timberlake (SUE ME) tónleika íhaw! Já og fröken Pink hitar upp, ekki amalegt það! Svo er nýja 4 Hero platan á leiðinni til mín ú jééahh.

Ég held ég láti þetta duga í bili. Þvílíka munnræpan! Örugglega fullt sem ég er að gleyma að segja frá, en ég verð bara að fá að bæta við eftir þörfum.

:: geimVEIRA:: kl. 03:50:: [+] ::
...