:: Þvaðurveita geimVEIRU ::

:: laugardagur, september 10, 2005 ::

Ég er'ann

Erna klukkaði mig. Hér koma fimm hlutir af handahófi um sjálfa mig:

1. Ég væri ekki að læra söng ef ég hefði ekki skipulagt partý í bekknum mínum í grunnskóla til að fagna skólaslitum vorið sem ég kláraði 8. bekk, en þar heyrðu menn í mér að syngja með krökkunum og báðu mig að syngja bakrödd með hljómsveit. Giggin urðu tvö.

2. Mér finnst gerberur ógurlega glaðleg blóm og ekta amerískt sterað prime rib í Norfolk er besti matur sem ég hef smakkað. Það slær ekkert amerískt nautakjöt út.

3. Ég er mjög félagslynd, traust og trygglynd og góður vinur vina minna, en ég hef aldrei átt auðvelt með að kynnast fólki eða eignast vini.

4. Ég er sorgmædd að verða aldrei afasystir eða eignast bróðurdóttur. Það er ekki gaman að vera einbirni.

5. Ég er rosalega mikið borgarbarn, gæti ekki hugsað mér að búa úti á landi aftur, og langaði alltaf að vera í New York einhvern tímann. Ég fór þangað á leiðinni til Boston að heimsækja frænda minn sem lærði í Berklee, með foreldrum mínum þegar ég var 8 ára. Daginn áður hafði ég hins vegar fengið suddalegt húðofnæmi og var öll rauðflekkótt og með ofsakláða, svo ég var á antihistamíni sem var svo mikið dúndur að ég var eins og pissfull alla leiðina út, lagðist ofan á flugfarþega og vildi sofna á þeim, var svo snardópuð að ég missti alveg af öllu saman, man ekkert eftir New York eða ferðinni til Boston. Boston er fyrsta útlandið sem ég lúllaði í. 2002 gerði ég svo tilraun nr. tvö til að massa New York en fékk matareitrun á leiðinni og náði ósköp lítið að gera í þeirri ferð. Ég á farmiða til New York í desember og miða á tónleika sem eru fáránlega exclusive, en hef ekki efni á hótelinu, ekki síst í ljósi þess að ég stefni á að mæta til Boston í þriðja skiptið á ævinni og fara í nám. New York bíður því enn betri tíma. Það eru alveg nokkrir í Boston, svo ég fæ í það minnsta borgarfílínginn.

Ég klukka: Söndru, Dag, Hafrúnu,Erlu, Katrínu og Sigurdór. Nú eruð þið'ann!

:: geimVEIRA:: kl. 18:13:: [+] ::
...