:: Þvaðurveita geimVEIRU ::

:: laugardagur, apríl 10, 2004 ::

Ég kyngi
Ég er svona frekar mikið þessi pottþétta týpa sérstaklega þegar kemur að starfi mínu eða að standa mig í stykkinu í söngnum, mæti eins tilbúin og ég get og hef fengið thumbs-up fyrir að standa mig vel á því sviðinu í tímum og svona, svo ég fílaði mig ekkert smá öööömurlega þegar í gær allt gekk á afturfótunum hjá mér. Ég ætlaði á æfingu, kom út og það var sprungið á bílnum (á föstudaginn langa - þegar allt er lokað... og ég ætlaði að fara út á land í þokkabót). Ég varð að fá far frá góðhjartaðri sellópæju og afþakkaði um leið aðstoð v/dekkjaskipta (en það var ekki nokkur lifandi vegur fyrir mig að losa bloody felguboltana). Síðan á æfingunni sem ég kom náttúrulega allt of seint á, kom í ljós að í fartölvunni sem allt átti að vera í, þ.á.m. tónlist sem átti að kíkja á og ég var búin að tékka á að væri inni um daginn, kom í ljós að ég hafði fyrir einhvern svakalegan klaufaskap eytt út af vélinni, svo ég gat ekki leyft mönnum að heyra lagið sem aðallega var pælt í, kíkt var á annað sem þótti koma til greina og mér leist á, en þá vantaði geisladisk sem hefur verið í skólatöskunni minni í allan vetur, (NEMA NÚNA - note to self: aldrei að taka til!) svo allt fyrirfram planað var komið í algjört rugl, ég sem hafði haldið mig svo ágætlega undirbúna, mætt með kubb og mæk og blbalbla... fílaði mig eins og algjöran fáráð, sem betur fer var sæmilega forgiving andrúmsloft þarna, reynt að gera gott úr þessu, svo þetta endaði ekki alveg í fílíngnum sem ég vonaði - enda varð maður að reyna að halda haus, þótt maður liti út eins og algjör vitleysingur. Svona getur þetta verið, mjög stressandi að vera út úr karakter ofaní að vera með allt á afturfótunum því síðan lenti ég í bölvuðu basli með dekkvesenið, enda tókst mér að afþakka tilboð nr. 2 um hjálp þar sem ég er í FíB og var búin að melda mig við þá, en fann síðan hvergi eitthvað helvítis kort sem maður á að hafa, svo ég endaði með því eftir að reyna að fá vin minn til að hjálpa mér en hann var lasinn heima, að kyngja stoltinu og hringja á dyrabjöllu nágrannans og var á endanum komin með 3 fíleflda karlmenn í starfið sem áttu svo meira að segja líka erfitt með að losa boltana (svo áhyggjur mínar af því að vera tsjedling og aumingi voru ekki þarfar), en var orðin alvarlega á eftir áætlun í heimsóknina út á land. Ég fór loks inn, tók saman dótið mitt og pakkaði saman, fann náttúrulega helvítis FíB-kortið sem ég hafði rústað íbúðinni við að reyna að finna og lagði í hann. Stoltinu var kyngt en allavega hafðist þessi dagur, og þrátt fyrir eindregnar tilraunir umheimsins til að halda mér heima komst ég á leiðarenda.

:: geimVEIRA:: kl. 18:51:: [+] ::
...