[::..Allur réttur áskilinn, öll opinber birting og/eða eftirritun í opinberum
fréttamiðlum, þ.m.t. prent-, vef-, sjónvarps- og útvarpsmiðlum, er óheimil án skriflegs
samþykkis höfundar...::]
Collition Ég fór á tónleikana á List í gær, hitti nokkra krakka þar, það var rólegheitastemming, ekki jafn margt þarna inni eins og á fimmtudaginn var, ég sá þar einn af 10 fallegustu mönnum sem ég hef nokkurn tímann fyrir hitt á landinu, sem ég þurfti að sitja fund með en missti næstum málið nálægt fyrir nokkrum árum - gaman að því. Hópurinn færði sig síðan yfir á Dillon eftir tónleikana og þar hittum við nokkur FÍH dýr í viðbót. Ég hef nú bara ekki stigið fæti inn í þetta hús síðan ég skoðaði fiska í Amazon, frekar skrýtið, þarna var spiluð frekar furðuleg tónlist gömul lög sem maður hefur ekki heyrt lengi - það var long overdue að heyra Psycho Killer reyndar - "we are vain and we are blind.... I hate people when they're not polite... "
Ég er alveg á því að þetta blessaða land er of fucking lítið! Í gær hitti ég kunningjakonu úr FÍH, sem sat ofan á myndarmanni sem ég þekki from an old life, en hann er frændi my ex. Að þau væru saman meikaði frábært sense, ferlega sniðugt að þau hafi endað saman. Þegar kærasti hennar útskýrði fyrir henni að ég væri fyrrverandi kærasta frænda hans og ég heyrði að hún hafi hitt minn ex og þekkir hann - þá fékk ég svona weirdness attack. Mér fannst þetta þá svona líka óheyrilega óþægilegt - bara alveg ghost of relationships past dæmi. Þegar maður hefur lifað svona sérstaklega kaflaskiptu lífi þá er eitthvað mjög óþægilegt við það þegar óvæntur samruni verður, allavega upplifði ég eitthvað crack í matrixnum. Mér finnst líka bara alveg nóg að vera að vinna með gömlum samstarfsfélaga exins og þarmeð upplifa að exið poppar óþægilega oft upp í samræðunum, en að gamla lífið leki inn í þennan alveg afmarkaða heim, sem ég tengist sem einstaklingur en ekki sem par, ... æi ég bara datt alveg úr stuði. Hvað nennir maður að fara að útskýra fyrir fólki síðan að jú, einu sinni var maður í pakkanum, einu sinni var maður í sambúð og var í 10 ára sambandi stóð í skilnaði alveg hreint, sem var hrikalega erfitt þótt allt færi vel fram og bla bla.... mér finnst ég alveg nógu way old fyrir. Það er bara eitthvað offputting að vera kynntur sem fyrrverandi anything... held að það sé mergur bömmersins, maður nennir ekkert að fara spá í þessa hluti þegar maður er í góðum fílíng á laugardagskvöldi.
En þessi frændi exins er gæðablóð mikið, sem og exið, svo þetta er hið besta mál og fæ ég þau í heimsókn næstu helgi með hinum FÍH-dýrunum. Ég þarf því að koma upp með alveg nýjan front gagnvart þessu dæmi öllu - ég hef bara ekkert verið að lenda í þessu mikið áður, maður getur höndlað damn near anything en ef það tengist einhverju svona svaka persónulegu þá er eins og ég pompi. Það verður ekkert pomp leyft á laugardaginn, bara bump og funk! Maður þarf að hrista þetta allt af sér.
:: geimVEIRA:: kl. 11:31:: [+] ::
...