[::..Allur réttur áskilinn, öll opinber birting og/eða eftirritun í opinberum
fréttamiðlum, þ.m.t. prent-, vef-, sjónvarps- og útvarpsmiðlum, er óheimil án skriflegs
samþykkis höfundar...::]
Ég skellti mér á tónleika áðan með Kristjönu Stefánsdóttur á Kaffi List - sérdeilis ljúfir. Verandi gangandi hormónn í dag tókst mér að missa kúlið og fella tár þarna eins og fáráður.... oh - frekar vandræðalegt! Note to self: Hormónakast, tilfinningarót og ægifögur sorgleg lög = kúlmissir.
Ég er annars í goody fílíng - fór niðrí skóla í dag á smá æfingu, athyglisverðar pælingar í gangi þar.
Ég er óendanlega ánægð með að það sé föstudagur á morgun - fyrir utan að erfið og leiðinleg vinnuvika er á enda, er líka svo margt frábært á seyði á morgun.... ég fæ afmælisgjöf (ef búðin á hana til), ég fer í helgarfrí, ég ætla á tónleika með Angurgapa sem ég hlakka til að tékka á - enda svaf ég af mér tónleikana sem ég ætlaði á með þeim fyrr í vetur... Þar hitti ég FíH-dýr sem ég síðan á laugardaginn ég hitti svo aftur. Ég hlakka til heilmargs semsagt. Sem er gott.
Ég þarf mjög mikið að tékka á einhverju frábærlega upplífgandi og hressilegu - ég er enn ekki búin að fá kúlið - er alveg rollercoasterrider núna... Hvaðan kemur svona? Ok sumt er fyndið við svona tímabil svo ótrúlegar pælingar sem fara í gang, en er ekki algjör óþarfi að alveg tárast af gleði að fólk hafi verið hlýlegt við mig í dag? Er ekki algjör óþarfi að taka inn á sig að kona var vond við mig í kvöld? Er ekki óþarfi að röfla um allt hér inni? - Held það. Samt ágætis útrás svona ... Best að snýta sér.
Life is a rollercoaster...
:: geimVEIRA:: kl. 01:36:: [+] ::
...