:: Þvaðurveita geimVEIRU ::

:: þriðjudagur, janúar 20, 2004 ::

Eftir heilmikla yfirlegu vina minna í Vodafone, árangurslaus hjálparköll og sjálfshjálpartilraunir, sýnist mér Pjakkurinn loksins vera farinn að viðurkenna tilvist þráðlausa netsins. Í anda krukkunnar sem maður er við það að sprengja nýra í sér við að opna og réttir síðan einhverjum sem þarf ekki nema að koma við krukkuna til að opna hana, tékkaði Unnar á einu ósköp standard atriði með mér, sem ég hafði legið yfir í desember án árangurs, og það virkaði hjá honum sem aldrei virkaði hjá mér og allt fór í lag.

Ég vona bara að þetta sé endanlega komið í lag, ég var farin að gíra mig upp í að safna gögnum og upplýsingum þar sem stefndi í að gæti endað í hörðu, en ég er óendanlega fegin að losna við vesen. Það er bara ekki pláss fyrir vesenúrvinnslu í heilanum á mér lengur, er alveg komin með nóg af svoleiðis fyrir árið.

Um helgina fór ég í voðasætt brúðkaup, frænka mín gekk í það heilaga. Þetta var lítil sæt athöfn og síðan var kaffi í heimahúsi. Ég var mjög ánægð að aukagjöf frá mér og fjölskyldunni sló í gegn en ég lét útbúa körfu skreytta rauðum rósum, með Bollinger og jarðarberjum fyrir parið til að hafa með sér á hótel þar sem þau eyddu brúðkaupsnóttinni, en aðalgjöfin var mjög flott en ekki mjög krúttleg kannski. Eftir veisluna endaði ég með fjöskyldunni niðrí bæ að tjútta, mjög gaman barasta bara.

Ég festist í vinnunni í dag og missti af skólanum, það átti að vera próf í tónheyrn og allt, veit ekki hvernig það endar nú, ég boðaði forföll á skrifstofuna, en er ekki viss um hvernig tekið er á þessu - ferlega vont að þessi stundaskrá þurfi að vera svona á staðalvinnutíma skrifstofudýra. Svo þegar ég var laus meikaði ég ekki að fara, enda bara farin í algjöran mínus af því að ég hélt að ég þyrfti að fara að láta taka mig enn og aftur í )*( í tölvubransaveseni, bara fór á bömmer alveg.

Vonandi fæ ég að taka próf í næsta tíma eða eitthvað.

Ég fer í fyrsta tíma hjá söngkennaranum mínum á árinu á morgun... mér finnst ég ekkert vera í söngnámi lengur, rosalagt síðan ég fór í tíma finnst mér eitthvað. Ég hef ekkert sinnt þessu enda búin að vera að jólast og síðan flensast og tölvast og vesenast, þetta bara hefur ekkert komist á listann. Líka lítill söngur búinn að vera í hjartanu á manni eitthvað - vonandi fær maður rosakikkstart í tímanum hjá Kristjönu.

Ég keypti mér baðvog í gær. Mjög nauðsynlegt enda hin gamla nokkuð óáreiðanleg, vildi stundum tala við mann og stundum ekki, ég vissi af því að hún væri 2 kg skökk og gerði ráð fyrir því og bætti við í huganum ... en nei nei, nýju voginni fylgdi kjaftshögg - gamla er semsagt röng sem nemur helmingi meiru! Þetta undratæki verður því rödd sannleikans á heimilinu - ekki veitir af að vekja Þyrnirósarassinn á manni upp. Skrýtið að það skuli ekkert vera þægilegra að sitja á stórum rassi... merkilegt! Aukapadding hjálpar ekkert þannig lagað.
Fyrst ég hef komist að þessari niðurstöðu held ég að ég bara minnki hann aftur núna - ég er alveg búin að sannfærast, ég vann þetta vísindalega og gerði tilraun í nokkur ár. Spurning að tékka á einhverju nýju núna. Já held það bara.

Best að henda íþróttadraslinu í töskuna og drulla sér á stöðina sína. Ekki á morgun... heldur hinn.
*hóst*

:: geimVEIRA:: kl. 01:50:: [+] ::
...