[::..Allur réttur áskilinn, öll opinber birting og/eða eftirritun í opinberum
fréttamiðlum, þ.m.t. prent-, vef-, sjónvarps- og útvarpsmiðlum, er óheimil án skriflegs
samþykkis höfundar...::]
Jæja loksins kemst maður í tölvumaskínu! Frakkland er þvílíkt að rúla núna, þetta hefur verið hinn bestasti túr svona yfirleitt... hér kemur smá ferðasaga:
Flugið út til Stansted var bara hið bestasta, ég mæli hiklaust með Iceland Express fínt flug góð þjónusta um borð, við fengum töskurnar reyndar frekar seint, en það kom afsökunarbeiðni í hátalarakerfið á flugvellinum, en allt draslið hafði þá verið sent áfram í einhverja frakt, svo allir biðu í hálftíma - 40 mín. en það var bara rugl hjá Stansted liðinu. Bed&Breakfastið var alveg SÚPER! Konan skutlaði okkur meira að segja á sínum fjallabíl á pöbbinn þar sem við fengum að borða, ekta enskan mat. Ég fékk mér fish&chips og mamma einhverja bökudrullu, þrælgóða. Svo sótti sko konan okkur aftur, og við sváfum í fínum rúmum og fengum brill morgunmat þarna og taxinn sem konan sá um að panta kom tímanlega und alles, og við af stað til Frans.
Flugið með Easy Jet var líka bara alveg brill og vorum við öll sammála um að plássið í þessum sparnaðarsparnaðarvélum væri meira en í Icelandair vélunum, við vorum í 737 -300 báðar leiðirnar, þjónustan mjög fín bara og allt hið besta. Síðan loksins kom maður til Nice - og þá byrjaði ballið.
Allir fengu sínar töskur nema geimVEIRA.
Eftir því sem mínúturnar liðu og bandið gekk hring eftir hring, með tvær töskur sem hvorug var mín, jókst stressið, í huganum fór maður að telja saman verðmæti innihaldsins og uppgötva að það væri nær 300 þúsundum en 100 þús. kallinum sem maður var að circa á fyrstu mínúturnar. Svo var þrautagangan gengin í "Lost Baggage Bureau" og reynt að lýsa töskuræksinu eftir bestu getu, aldrei þessu vant var ekki strikamerki á litla baggagemiðanum sem fylgdi farmiðanum eins og á töskunni til að stemma af og leist mér ekki vel á, reyndar var þarna númer sem greinilega var notast við. Smá vonarglætu fékk maður þegar sagt var að annað flug yrði til Nice þá um kvöldið. Eftir 1,5 tíma bið og skýrsluútfyllingar og samtal við aumingjans konu sem vann við svona tölvu frá 1987 með svörtum skjá og grænum stöfum, fórum við á hótelið, og fengum við þá að vita að íbúðin sem við vorum í fyrir 2 árum var upptekin, en við fengjum samt íbúð á sömu hæð, síðan þurfti að borga, og kom þá bömmer nr. 2. Gull-Vildar-Visa kortið, með heimildinni upp á 750 þús kall eða meira sýndi bara höfnun.... ég ekki sátt, hringdi í VISA og skammaði þá, reyndar var þá búið að skipta hótelkostnaðnum á 2 kort í staðinn, en niðurlægingin var orðin, svona akkúrat vesenið sem maður er að borga gullkortsárgjöldin til þess að losna við - glataður skítur - og minn ekki með húmor fyrir svona þegar taskan var týnd und alles. Visakarlinn sagði augnablik og síðan: Jú ok, prófið þið bara núna, þetta var einhver tæknivilla, og ég dragfúl alveg: Neverbloodymind u fuul.....
Þegar í íbúðina var svo komið, kom í ljós að hún var enn stærri en sú sem við báðum um og bara yfirhöfuð flottari, svo þetta var allt að skríða saman, nema að geimVEIRAN var farin að sjá að gamla ráðið með að setja aldrei snyrtivörur nema í hand-luggage, og að vera feitur og fá hvergi á sig föt allrasíst í Frakklandi var farið að stressa verulega litlu veiruna.... svo var ekki annað en að fylgjast vel með og fara síðan út að borða, þegar ljóst var að Frakkarnir ætluðu bara að koma með töskuna ef hún fyndist, annars ekki.
Þegar VEIRAN með bömmerinn var búin að borða og komin heim, hringdu svo blessaðir töskuflutningamennirnir, og sögðust eiga handa mér tösku, hvort ég yrði heima, sem ég hélt nú aldeilis, svo fékk ég blessaðan hnullunginn með öllu innanborðs og var sátt og glöð.
Á föstudaginn var síðan bara legið í sólinni, farið út að borða um kvöldið á göngugötunni og drukkið í sig fjörið, á laugardaginn, borðuðum við hádegismat úti á svölum í sólinni, osta og rauðvín bien sûr.... jú og baguette líka náttúrulega....
Á sunnudaginn smá verslunarferð og sjávarréttarestaurant, allt mjög franskt. En þann 14. var megastuð enda Bastilludagurinn. Útitónleikar og læti. Í gær fékk ég síðan geðveikt leðurveski á útsölu akkúrat eins og mig vantaði og hef leitað að í 2 ár! - jibbíí.....!
Ég sá svo í flugvélinni frá London og til Nice upplýsingar sem voru nú alveg óþarfi......
ég sem á ekki bót fyrir rassgatið á mér og er tónlistardýr, sá að bloody Massive Attack verða í Cannes 21. júlí n.k. og mig langar svoooooooooooooooooooooooooooooooo!!!!!!!!!!!!!!
Ég veit ekki hvernig þetta fer, en allar líkur eru á að ég komist ekki, en ef ekki legg ég álög á þá að koma til Reykjavíkur á Icelandairwaves... en samt, langar mig geðveikt! Ég veit að ég er að fara á Jazzhátíð Nice og allt það.... bara - goddamn! Massive Attack y'all!
Ég sit á netcafé og er búin að kenna Ameríkana, Þjóðverja, og tveimur Japönum að gera @ merkið af því að frönsk lyklaborð eru fucked up! Það þarf að gera caps til að fá venjulegan punkt og tölustafi 'n shit. Iss. Ég bara skellti inn íslensku kerfi á þessa tölvu - greyið kúnninn á eftir mér! Whahahhahaha
Jæja, nú er ég farin aftur út í hitann - það er örugglega 29°C hérna núna.... en smá vindur og mjög ljúft.
Au revoir!
:: geimVEIRA:: kl. 20:24:: [+] ::
...