[::..Allur réttur áskilinn, öll opinber birting og/eða eftirritun í opinberum
fréttamiðlum, þ.m.t. prent-, vef-, sjónvarps- og útvarpsmiðlum, er óheimil án skriflegs
samþykkis höfundar...::]
Pissed pólitíkurVEIRA Æi, voðalega fannst mér lélegt að setja spurningu um afstöðu allra flokkanna til lögleiðingu táknmáls svona 1 mín. fyrir auglýsingahlé á fundinum hjá Stöð 2 núna. Enginn gat útlistað neitt markvert, ekkert nema klisjur og humm komu frá frambjóðendum. Þetta er eitt af þessum atriðum sem ég myndi vilja fá á hreint að yrði bara klárað í eitt skipti fyrir öll. Þetta og niðurfelling afnotagjalda RÚV, sala Landssímans, áframhaldandi trygging jafnra réttinda og bót þar á s.s. hvað varðar ættleiðingar samkynhneigðra, rétt fórnarlamba glæpa bæði til aðstoðar og m.t.t. hertra refsinga, lækkun skatta... Það er svo margt sem manni dettur í hug. En allir eru fastir í kvótamálum og talnaleikjum. Kannski er fullt af fátæku fólki, kannski ekki... hver og einn sem í raun er fátækur er einum of mikið, það má samt ekki gleymast svona algerlega eins og nú hefur gerst, að flest erum við í einhverskonar millilagi. Ég þekki engan sem er fátækur, ég þekki engan sem er kvótakóngur. Enn og aftur þegir þessi millistétt sem er svona sæmilega miðjuð í pólitík, vill bara lifa eðlilegu lífi og borga eðlilega skatta til ríkis sem veitir eðlilega þjónustu. Það þreytir mig óendanlega að öllu púðrinu sé eytt í öfga samfélagsins, þegar alltaf verða til toppar og botnar í allri afkomu. Vitanlega hlýtur misskipting auðs að fara mikið í taugarnar á öllum, en er þetta það eina sem allt okkar samfélag snýst um? Að mínu mati, alls alls ekki - þessi mál skipta miklu en mér dettur í hug ansi margt merkilegra fyrir meðaljóninn á Íslandi.
Ég er mjög lítið spennt fyrir þessum klisjukenndu slagorðaupphrópunum. Hvar eru lausnirnar útlistaðar? Hvar eru stefnumálin sem unnin hafa verið í heimavinnu síðustu ár og framlögð fyrir okkur kjósendur á mannamáli? Hvers vegna fer allt púðrið í að lofsyngja þennan og hinn leiðtogann? Hvernig er hægt að mynda heila flokka utan um eitt mál aðeins? Hvers vegna hafa þrýstihópar hagsmunahópa ekki verið duglegri að afmarka sín mál og tala sínu máli sjálfstætt og heimtað umræðu meðal frambjóðenda? Hvernig er hægt að vera bara á móti, hvernig er hægt kjósa bara út frá einhverju sem maður er á móti?
Ég hef kannski eitthvað misskilið þetta alltsaman, en fyrir mér er lýðræði í eðli sínu það margþætt að aldrei verður hægt annað en að velja illskársta kostinn hverju sinni. Kostur er í mínum augum nokkuð sem ber eitthvað með sér, kostur kemur með lausnir. Þar sem samfélagið okkar er heild, stór heild vissulega, en engu að síður margþætt leita ég sem kjósandi að framlagningu lausna, nýrra hugmynda, fólki sem getur rökstutt sitt mál og er samkvæmt sjálfu sér. Ég hef fengið upp í háls af kamelljónum sem ekkert segja fyrr en niðurstöður skoðanakannana liggja fyrir, ég hef fengið upp í háls af eins-málefnisflokkum, ég hef fengið upp í háls af fólki sem ekki skilur bofs í utanríkismálum, ég hef fengið upp í háls á hringlógík, ég hef fengið upp í háls af endalausri útmálun kvenna sem fórnarlamba. Enn og aftur er ég í þeirri aðstöðu að kjósa illskársta kostinn. Hvenær kemur eitthvað nýtt?
:: geimVEIRA:: kl. 19:56:: [+] ::
...