:: Þvaðurveita geimVEIRU ::

:: miðvikudagur, október 30, 2002 ::

Furðulegur dagur
Í gær vaknaði ég myglaðri en allt myglað, með geðveika hálsbólgu, vöðvabólgu og general spælingu út í allt í gangi. Hárið á mér glatað, fötin mín ömurleg og bara eitthvað stórt krump í gangi, málaði mig smá svo ég liti ekki út eins og lík. Um miðjan dag var hálsbólgan aðeins búin að minnka, en mér var illt í eyrunum og með hellu þannig að smellti í, og með hausverk, en ég átti að fara í söngtíma, sem mér leist nú ekki mikið á, var að spá í að afboða mig en ákvað samt að mæta, og gera þá kannski bara æfingar smá eða eitthvað, þessvegna bara kjafta við kennarann það myndi kannski hressa mig við.

Þegar ég mætti í tímann, þá var sko bara gestur í tímanum, dönsk vinkona kennarans sem er tónlistarmaður, svo ég gat náttúrulega ekkert farið að væla í kennaranum eitthvað, en ég hugsaði bara "*úff* þvílíki dagurinn til að fá audience!" Kennarinn spurði mig síðan hvort ég væri að koma úr klippingu (whut?) ég neitaði því og þá hafði henni fundist hárið á mér svo fínt (lufsurnar mínar???) Síðan gerðum við nokkrar æfingar, sem er alltaf svolítið uglybutt singing, en ég náði að láta ekkert bögga mig að það væri gestur. Síðan byrjaði ég á lögum (ég hugsaði með mér: "Æi hvað þetta er týpískt að vera lasinn og sloj og fólk hugsar æ greyið hún getur ekkert sungið en bless'er she tries" síðan hringdi síminn hjá kennaranum......

Þá var það bróðir kennarans, sem varð að eyða 2 klukkutímum fyrir *gig* og hún bauð honum bara að koma og fylgjast líka með í tímanum, þá er bróðir hennar söngvari líka, hún spurði mig hvort það væri ekki ok og ég alveg "jújú allt í fína" ahahhah ( hugsaði - já hvers vegna ekki að hafa TVO tónlistarmenn í viðbót við kennarann að hlusta á mig hérna með smellandi eyrun, hausverkinn og hálsbólguna kreistandi upp eitthvað gaul). Síðan hringir síminn aftur þá var það söngnemandi að afboða sig og það þýddi að það opnaðist slot á hljómsveitarsamspil eftir söngtímann og kennarinn spurði hvort ég vildi ekki taka það, ég hélt það nú enda gekk svo ömurlega síðast, ekkert féll saman einhvern veginn, ekkert groove, svo ég hugsaði að allavega næði þá kannski bandið laginu betur, þótt ég gæti ekkert sungið.

En síðan í söngtímanum hélt ég áfram að syngja fyrir framan liðið - og þá náttúrulega lagði maður extra á sig og þetta varð bara ekki svo slæmt þrátt fyrir smellina í eyrunum á mér. Ég náði að taka óvenjumörg lög í tímanum og í einu þeirra tók þessi danska sig til og spilaði undir.
Það kom mér á óvart að það var bara klappað og ég fékk geðveiku kommentin og ég veit ekki hvað! Hrós fyrir textaframburð, túlkun, taktskyn, mér sagt að ég væri með flotta rödd og maður bara fór hjá sér..... síðan í lokalaginu sem ég æfði kom kennarinn minn til mín og sýndi mér gæsahúðina sína (sem var náttúrulega flottasta hrósið).
Síðan eftir tímann, þá fór maður þvílíkt pumped up á hljómsveitaræfingu, og þar einhvern veginn gekk allt upp líka, lagið sem ég tók fyrir viku og kom ömurlega út, kom frábærlega út, groovaði heavy flott og allt og var ákveðið að það lag tækjum við pottþétt á tónleikum.

Þetta var svo ótrúlegur dagur, að fara úr algjörlega ekki að vera að meika það, yfir í að allt gengi upp á endanum, þótt maður væri með smellandi eyrun og hellu og hausverk og kvef.

:: geimVEIRA:: kl. 12:55:: [+] ::
...